Afwisselende dag: polo, hockey & zwemmen
Dag één van de waterpolo zit erop, de herendag met zes wedstrijden. Gelijk volle bak en de teams moesten gelijk strijden. Daar waar je normaal gesproken in een EK of WK de eerste paar dagen nog al wat Mickey Mouse-wedstrijden hebt met “veel – weinig” is het hier vanaf de eerste wedstrijd letterlijk knallen. We beginnen met Servië – Hongarije, het zou zo maar de finale kunnen zijn over twee weken. Het eindigt gelijk 13 – 13. En zo gaat het hele dag door, gelijk, een doelpunt verschil en topwedstrijden, topsport is inderdaad wat je hier ziet. Daar waar ik altijd zeg dat het bij de Olympische Spelen niet uitmaakt naar welke sport je gaat kijken, het is allemaal de top, zie ik dat ineens bij onze sport ook. Hier ligt de top van de wereld in het water!
Het staat voor mij nog niet helemaal in het teken van waterpolo, ik begin dinsdag waarschijnlijk pas. En dus, mag ik vandaag op de enige vrije dag, zelf weten wat ik ga doen. Ik besluit om naar de hockey te gaan. De Nederlandse dames spelen tegen Spanje en mijn Nederlandse collega Fanneke Alkemade fluit de eerste wedstrijd van de dag Nieuw Zeeland – Korea. Onwijs stoer…. Haar eerste Olympische optreden, ze is apetrots… en ik bedenk mij dan…. Dat ga ik ook meemaken van de week… mijn debuut op de Olympische Spelen.
Het is een reis om de wereld om op de venue van de hockey te komen. Het is wel een mooie reis, zo zie ik toch ook nog maar mooi wat van Rio! Daar is het allemaal niet om te doen, maar ja… je kan niet in Rio geweest zijn en dan niet op de Copacobana bijvoorbeeld of Cristo Retendor niet bezoeken. De reis naar de hockey venue is divers, langs mooie stukken van Rio, maar ook de arme wijken komen langs. Mensen leven op straat, de temperatuur is daar ook wel naar, maar als je de bouw van de huizen ziet, dan is dat geen vergelijk met die van ons. Rio heeft wel veel “gezichten”. Voor een tunnel kan het er heel arm en sober uitzien, terwijl dan 700 meter verderop rij je langs prachtige kantoorpanden zoals die bij ons er ook zouden staan.
Rondom de venue is een hele strenge controle, militairen overal, checks, tanks, legertrucks overal. Het komt omdat er niet alleen hockey gespeeld wordt en alles met de paarden, maar ook het schieten is hier. Ik kan mij zo voorstellen dat er dan extra beveiliging nodig is, maar om het zo zichtbaar te maken?
De Nederlandse dames winnen met 5 – 0 van Spanje, het oogt heel makkelijk, maar een kenner ben ik niet natuurlijk als het gaat om hockey, dat is meer de afdeling van Roel :-). Het is in elk geval mooi, mooi om al die sporten te kunnen zien. In de avond meld ik mij nog even in het zwembad, niet om mijn dagelijkse portie chloor op te kunnen snuiven, maar om een aantal mooie races te zien bij het zwemmen. En mooi is het, drie wereldrecords gaan eraan, het stadion ontploft bijna!
Morgen gaan we weer in actie bij de waterpolo, een herendag. Ik kan in de ochtend kijken en in de avondsessie ben ik goal judge bij Brazilië – Japan. Een leuke job om te doen, ik ben even bezig en je zit ook nog eens pole position bij het bad.